Την Τρίτη 28 Ιανούαρίου 2014 πραγματοποίηθηκε η κοπή της
Πρωτοχρονιάτικης Πίτας του ΕΠΑΛ Καναλακίου για το έτος 2014. Φωτογραφίες από την εκδήλωση
μπορείτε να δείτε εδώ.
Είμαι ένας 60άρης δημόσιος υπάλληλος μόνιμος κάτοικος Μεγάρων και θέλησα να σας στείλω αυτή την επιστολή γιατί μόνο άσχημα ακούμε από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και απογοητευόμαστε για το μέλλον των παιδιών μας. Πριν από περίπου δύο εβδομάδες ημέρα Πέμπτη και ώρα περίπου 21:30 επέστρεφα στα Μέγαρα μετά από μια δουλειά στο Αλεποχώρι.
Οι μέρες ήταν πολύ ζεστές και ο φόβος για πυρκαγιά πολύ μεγάλος, αυτό όμως δεν απέτρεψε την οδηγό του μπροστινού αυτοκινήτου να πετάξει από το παράθυρο της το αναμμένο της τσιγάρο. Η «κυρία» έφυγε χωρίς να αντιληφθεί ότι το τσιγάρο της άναψε τα ξερόχορτα στη στροφή της «Βένιζας». Αμέσως σταμάτησα και με ένα κλαδί άρχισα να χτυπάω την φωτιά που μεγάλωσε απότομα.
Εκείνη ακριβώς την στιγμή έστριβε ένα πολυτελές μπλε τζιπ που υπέθεσα ότι ούτε θα πρόσεξε τον εξηντάρη ή την φωτιά ή που θα έκανε ότι δεν πρόσεξε για να μην εμπλακεί σε περιπέτειες και «λερώσει» τα Αρμάνι του παπουτσάκια? όμως προς έκπληξή μου ένας καλοντυμένος νεαρός πετάχτηκε από το αυτοκίνητο αφού το άφησε λίγα μέτρα πιο πέρα και ταχύτατα έσβησε με τον πυροσβεστήρα του αυτοκινήτου την ελιά που είχε αρχίσει να ανάβει.
Εκείνη την στιγμή ήρθε και ένα μικρό αυτοκίνητο της πυροσβεστικής που μας είπε ότι δεν είχε νερό γιατί πήγαινε να γεμίσει και τυχαία περνούσε όμως οι πυροσβέστες πέσαν με τα μούτρα και με κλαδιά χτυπούσαν τις φλόγες. Εκείνη την στιγμή ο καλοντυμένος νεαρός έφυγε τρέχοντας και μπήκε στο αυτοκίνητο του και θεώρησα ότι πήγε να «κρυφτεί» αφού ανέλαβε η πυροσβεστική?
Λάθος μου όμως, ο λαμπρός αυτός νέος που όπως είδα μετά στο τζιπ είχε την γυναίκα του και τρία παιδάκια που πολύ περήφανα πρέπει να είναι για τον πατέρα τους, επέστρεψε σε λιγότερο από δύο λεπτά έχοντας φέρει και τον «νερουλά» που υπήρχε κοντά με ένα βυτίο νερού. Παρά δε τα καλά του ρούχα και παπούτσια ρίχτηκε στη φωτιά που είχε φουντώσει και έδινε οδηγίες και στους νέους που είχαν σταματήσει να βοηθήσουν κι αυτοί έχοντας και τον χειρισμό της μίας μάνικας.
Η φωτιά έσβησε γρήγορα και ο νεαρός έφυγε ακούραστος και με χαμόγελο ευχαριστώντας τους πυροσβέστες κι εμένα που ήμουν εκεί πρώτος. Όταν του είπα ότι εμείς τον ευχαριστούμε γιατί αυτός ουσιαστικά έσβησε την φωτιά μου απάντησε με ευγένεια: «Αγαπητέ, όλοι μας θέλουμε το καλύτερο για την Ελλάδα μας, λέτε να την αφήσουμε να καεί..».
Αν και κουρασμένος από την φωτιά ήμουν ευτυχής που είδα τόσους νέους ανθρώπους να προσπαθούν να βοηθήσουν και αναθάρρησα στην σκέψη ότι υπάρχει ελπίδα για τον τόπο γιατί υπάρχουν άνθρωποι ευγενικοί με ιδανικά και αγάπη για την πατρίδα. Ένας εξηντάρης Έλληνας (παρακαλώ να μην εμφανισθεί το όνομά μου)
